Lotet e Mia ....

Lotët zemrën lajnë
Fjalët smë ngushëllojnë
Trishtimi dhe vetmia, shpirtin kërcënojnë
Plagët sgjejnë shërim, lotët sgjejnë shtërrim
Burim i pashtershëm, është burimi me emrin trishtim.

Forcat për të jetuar mbaruan
Shpresat për lumturi u harruan
Shkëndija e dashurisë po vegon
Zemra rahjet e saj po ngadalëson
Dashuria iku, u largua
Gjithçka që lindi te unë, u shua.
U zhdukën ditët e shkuara
U tretën në lotët e pikuara
Iku shumë larg, me vrap vrapoi
Gjithçka që më kishte falur e robëroi
Robëroi dhe zemrën time të shkretë
Që pa të skam se si e kaloj këtë jetë ..